1 feb 2009, 14:30 uur
Ik heb hem weer afgeleverd….. mijn kerel….. die steeds meer een ander lijkt te zijn……. Was niet makkelijk. Je weet dat het een moeilijke week gaat worden en de week erna errug spannend. Maar goed, we moeten er doorheen, anders weet je zeker dat een genezing er niet in zit. Vandaag krijgt Eugène weer 2 zakken bloed en dan kan hij morgen de chemo krijgen tussen de bestralingen door. Arme kerel! Wat er hem al niet allemaal te wachten staat. En hij is al zo uitgeput en ook nog wat afgevallen. Hij heeft lichamelijk niet veel bij te zetten. Dat doet pijn en maakt me radeloos, om mijn kerel zo te zien aftakelen zonder dat ik er iets aan kan doen. Hoop dat hij het geestelijk beter trekt dan ik…… Vanmorgen heeft hij nog even lekker met Jutte en Sil geknuffeld. Het doet zeer, zien dat paps enorm zijn best doet zijn dochter in zich op te nemen qua geur en uiterlijk. Want paps heeft liever niet dat zijn prinsesje in het ziekenhuis op bezoek komt, ivm de chemo. Is wat voor te zeggen……. Maar een week je meisje moeten missen is ook echt niet fijn. Zag vanmorgen dat ze meer en langer haar heeft dan Eugène. Vrijdagmiddag heeft Eugène zijn haar er af laten halen. Hij verloor al heel wat plukken. Ik vond dat best heftig! En ik geloof dat hij er zelf ook niet zo klaar voor de scheerbeurt was als hij dacht. Best confronterend. Thuisgekomen trok hij een ander shirt aan. Echt, dacht even dat ik een hooligan in huis had: man in joggingbroek en blote bast met daarop allemaal strepen en stippen (aftekening voor bestraling) in verschillende kleuren met een kale kop…………… Heel vreemd, dat is toch niet de mij vent?! Realiteit: Ja dat ik mijn kerel en ik ben trots op hem. Hij moet heel hard vechten en heeft zo weinig kracht momenteel. En ik, zei de gek, sta machteloos aan de kant te kijken. En dat is voor een, nog-aan-het-ontzwangerende, controlfreak absoluut niet makkelijk! Ik kan dat ook niet loslaten. Ben dan ook blij dat we dinsdag een gesprek hebben met maatschappelijk werk. Misschien kan zij ons verder helpen om alles (vooral geestelijk) op een rijtje te krijgen. En heeft ze een oplossing voor de lekkage, echt heel irritant dat vocht dat constant en oncontroleerbaar over mijn wangen blijft lopen. En misschien heeft zo ook wat oplossingen voor een aantal andere (praktische) problemen. We moeten het maar weer zijn beloop laten gaan, zoals alles de afgelopen weken. Ik hoop dat ik Gene zaterdagochtend gewoon weer mag ophalen en dat er dan “nog ietsvan hem over is”.
Om Eussie een oppepper te doen toekomen: je kunt hem mailen, sms-en, soms is hij telefonisch bereikbaar (tussen de bestralingen en het slapen door) en anders is hier het adres voor alle goede wensen en hartenkreten:
Dhr. E.J.T. Heijnen
Atrium Heerlen
Afdeling 9, kamer 57
Henri Dunantstraat 5
6419 PC Heerlen
Het doet hem en mij goed en het geeft ons heel veel geestelijke energie als we alle reacties in welke vorm dan ook lezen/zien/horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten